Εκ πρώτης όψεως, οι
φωτογραφικές συνθέσεις της Μυρσίνης Κουτλή εντάσσονται υπάκουα στο πλαίσιο της
σύγχρονης φωτογραφίας αστικού και περιαστικού τοπίου: πλούσια χρώματα,
προσεχτικά επιλεγμένοι «ά-τόποι», interstitial sites που αντιμετωπίζονται με
ουδέτερη πολιτική και περιβαλλοντολογική ματιά.
Την ουδετερότητα όμως αυτή έρχεται να υποσκάψει διακριτικά το ακόμα ποιό
ουδέτερο κείμενο που συμπληρώνει την εικόνα με λιτά, λευκά ή μαύρα sans-serif γράμματα.
Πρόκειται για απλούς ορισμούς καθημερινών λέξεων βγαλμένων από κάποιο αγγλικό
λεξικό: ποτάμι, λόφος, βροχή, βουνό, σύννεφο, λίμνη. Αναπόφευκτα, η γνωστική ασυμφωνία μεταξύ
ορισμού και θέασης, κειμένου και εικόνας, στις με εμφανή πονηριά επιλεγμένες
συζεύξεις, έρχεται να υπογραμμίσει ειρωνικά τη σημερινή χρεοκοπία των λέξεων.
Διακριτικά, με την εργασία αυτή η Κουτλή ανανεώνει με σύγχρονη τεχνοτροπία και
αισθητική τις προθέσεις του πολιτικά ευαισθητοποιημένου κινήματος νοηματικής
τέχνης της δεκαετίας 1970, συνδυάζοντας ανατρεπτικά εικόνα και γλώσσα με τη
σπουδή ενός Victor Burgin.
Qui regarde
3 years ago
No comments:
Post a Comment